χαιρετίσματα

1. χαιρετίσματα

εγώ δε θέλω στη ζωή να κυβερνήσω
θέλω να μείνω οπαδός φανατικός
αυτών που πάντοτε την τρώνε από πίσω
και στο μηδέν ξαναγυρνάνε διαρκώς
 
χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία
κι ονειρεύομαι
 
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω
μα δεν παντρεύομαι
 
εγώ δε θέλω να με κάνετε σατράπη
ούτε συνένοχο σε κόλπα ομαδικά
απ' το ραδιόφωνο σας στέλνω με αγάπη
τα τραγουδάκια μου και δυο γλυκά φιλιά
 
χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία
κι ονειρεύομαι
 
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω
μα δεν παντρεύομαι
 
εγώ δε θέλω τον αρμόδιο να παίξω
ν' αποφασίζω κεκλεισμένων των θυρών
είμ' απ' αυτούς που πάντα μένουνε απ' έξω
γιατί δεν έχω ούτε γραβάτα ούτε παπιόν
 
χαιρετίσματα λοιπόν στην εξουσία
εγώ κρατάω την ουσία
κι ονειρεύομαι
 
παίρνω την κιθάρα μου και τραγουδάω
σας αγαπάω
μα δεν παντρεύομαι
 
μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου
στίχοι: αφροδίτη μάνου
 

2. ο σάλιαγκας κι ο μάλιαγκας

σε δείχνω με το δάχτυλο
είσαι το πιο όμορφο κουμάσι
μωρό μου είσαι το ξέρω κουφάλα
μα έχεις τόση ομορφιά
 
απάνω στα 32
συνάντησα κι εγώ το θάνατο
μα το κρατάω μυστικό
πως μ' έδιωξε κι αυτός για αδιάβαστο
 
μια απόφαση χρειάζεσαι
και μην πολυπαραμυθιάζεσαι
όλα στον κόσμο ψεύτικα
ακόμα και που σ' ερωτεύτηκα, ω
 
δε θέλω άνθρωπο να δω
αλλά ρετούρ ζωής ταξίδια θανάτου
άγγελος είμαι του κόσμου
την έχω κάνει τη ζημιά
 
ο σάλιγκας κι ο μάλιαγκας
για 'να χαζοκαβούκι μάλωσαν
να βγει το μέσα έξω σας
και άστε εμένα με ξαναμπαγλάρωσαν
 
λαμπόγυαλλο τα κάνατε
τη δόλια τη ζωή ξεκάνατε
γκρεμίστε τα τρελλάδικα
και κάντε τα χοροπηδάδικα, ω
 
το καλοκαίρι με παλτό
και το χειμώνα μου γυρίζεις τσιτσίδι
κι όλο να φύγεις σε σπρώχνω
μα μ' έχεις πάρει από κοντά
 
αρρώστια μου σε αγαπώ
και ας με βρίσκεις παρακατιανό
μπορεί και να την ψώνισα
τι φταίω που δεν αυτοκτόνησα
 
αντίστροφα κι ανάλογα
τα λογικά και τα παράλογα
ας μου 'λεγες ν' αραίωνα
δε ζούμε πλέον στο μεσσαίωνα, ω
 
ο σάλιγκας κι ο μάλιαγκας
για 'να χαζοκαβούκι μάλωσαν
να βγει το μέσα έξω σας
και άστε εμένα με ξαναμπαγλάρωσαν
 
λαμπόγυαλλο τα κάνατε
τη δόλια τη ζωή ξεκάνατε
γκρεμίστε τα τρελλάδικα
και κάντε τα χοροπηδάδικα, ω
 
μουσική - στίχοι: νικόλας άσιμος
 

3. αγαπάω και αδιαφορώ

αγαπάω και αδιαφορώ
και κρατάω τον κατάλληλο χορό
το λοιπόν θα αγαπάω κι εμένα
όπως εσένα
 
μην παραννοείς τα λόγια που 'χω πει
είν' η πιο απλή του κόσμου συνταγή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς
 
κοίτα με στα μάτια με υπομονή
διώξε του άλλου κόσμου την επιρροή
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς
 
αγαπάω και αδιαφορώ
και μαζί σου το 'χω μάθει και αυτό
παραδόξως ν' αγαπάω κι εμένα
όπως εσένα
 
την εικόνα αυτού του κόσμου δεν μπορώ
ούτε μέσα στη σκιά του θα χαθώ
μάγεψαν κι εσένανε τα ξωτικά
κάνεις πάλι κύκλους σ' άλλη αγκαλιά
 
και μη μας τρομάζουν φως μου οι πληγές
στις χρυσές στιγμές μας πλάι και κοφτές
νιώσε με για να σε νιώσω κι ας πονάς
είν' πανάκριβο στο λέω ν' αγαπάς
 
αγαπάω και αδιαφορώ
κι έχω φτιάξει έναν καινούριο εαυτό
τώρα πια με αγαπάω κι εμένα
όπως εσένα
 
μουσική - στίχοι: νικόλας άσιμος
 

4. θα 'ρθω να σε βρω

όπου να 'ναι θα 'ρθω να σε βρω
και το μυστικό μου να σου πω
το 'ψαξα πολύ για να το πω σ' εσένα
κι έχανα πολύτιμο καιρό
 
μέσα απ' τα σκοτάδια κι απ' το φως
ξεπηδώ δαν γελοτοποιός
με τον εαυτό μου έχω γίνει ένα
ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟΝΙ ΚΑΝΕΝΟΣ
 
στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
για κανέναν πούστη δεν θυσιάζομαι
πως να ξεγελάσετε μια χαμένη φάτσα
τρέξτε και προφτάστε δεν πλησιάζομαι
 
ό,τι κι αν λέτε δε μ' ακουμπάτε
αναμασάτε λόγια θολά και ψεύτικα
σπίτι δεν έχω μήτε πατρίδα
με διώξατε όλοι μα εσένα σε θέλω ζωντανή
 
έλα στο δικό μου τον παλμό
ζήταγα πολύ ν' αγαπηθώ
έδωσα τα πάντα και τα ξαναδίνω
και γι' αυτό μπορώ να σ' αγαπώ
 
δε θα με γνωρίσεις αν με δεις
είμαι κυνηγός κι ονειρευτής
μη σε παγιδέψουν σε καμμιά βιτρίνα
ΚΑΙ ΣΕ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥΣ ΜΟΥ ΧΑΘΕΙΣ
 
στα παιχνίδια όλων σας έκανα χαλάστρα
μα στην αγκαλιά σου εκστασιάζομαι
όσα σου φανέρωσαν στα χαρτιά και τ' άστρα
όλα παραμύθια και σε χρειάζομαι
 
παλιέ μου πόθε στο πέρα δώθε
μη σε χαλάσουν φοβάμαι για σένα πιο πολύ
όλα τα φτύνω τα καίω όλα
μπαίνω και βγαίνω και δένω μ' εσένα απ' την αρχή
 
μουσική - στίχοι: νικόλας άσιμος
 

5, venceremos (θα νικήσουμε)

αποκομμένος απ' όλους κι απ' όλα
σε μαγεμένη τροχιά
πήρα το δρόμο να φύγω μα ήρθα
τίποτα δε μ' ακουμπά
στον παράξενό μου χρόνο
 
ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουνε τα δυο μας ένα
να σ' αγκαλιάσω να μ' αγκαλιάσεις
να ξεγελιέσαι να ξεγελιέμαι
 
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
σαν ζευγαρώνουν δυο βεγγαλικά
μοιάζουν με μηνύματα τηλεπαθητικά
στων προσώπων μας τις ζάρες
 
με δίχως σημαίες και δίχως ιδέες
δίχως καβάτζα καμμιά
ντύθηκε η μέρα στα γούστα της νύχτας
και η ψυχή μου πηδά
στου απέραντου τη ψυχά
 
θες ν' αγγίξεις την αλήθεια
για βγες απ' έξω απ' τη συνήθεια
σύρε κι έλα να με λούσεις
κι ας είμαι της καθαρευούσης
 
να σ' αγαπήσω να μ' αγαπήσεις
έστω για λίγο για τοσοδούλι
δρεπανοφόρα άρματα περνάν
στης τσιμεντουπόλης του θανάτου το συμβάν
ασυγκίνητο σ' αφήνει
 
σου ξαναδίνω το είναι μου τώρα
θωρακισμένε καιρέ
με μια σκληρή παγερή τρυφεράδα
σε πλησιάζω μωρέ
μα αυταπάτες πια δεν έχω
 
ξέρουμε πως είναι ψέμα
μα ας γίνουνε τα δυο μας ένα
δες θα φτιάχνουμε στιχάκια
να περπατάν σαν καβουράκια
 
πλάγια κι ακριβά τα χάδια
φως αχνό μες στα σκοτάδια
μ' ένα μου πήδο θα σε ξαναβρώ
στο μαγγανοπήγαδο της ήττας μου περνώ
venceremos, venceremos
 
μουσική - στίχοι: νικόλας άσιμος
 

6. καταρρέω

πήρες και τους δρόμους πας με τα φρικιά
και με εξοντώνεις ψυχολογικά
κι άρχισες τα φεμηνιστικά
 
ανεξαρτησία γύρευες κι εσύ
τρέχεις μ' όποιον φτάνεις κι όποιον σου βρεθεί
γιατί να σ' αγαπάω δηλαδή
 
κατα-κατα-κατα-καταρρέω
κι άλλο πλέον δεν μπορώ
θα ερωτευτώ τον παπαντρέο
τον ποπάυ το ζορό
και δεν ξαναγαπάω θηλυκό
 
μ' έναν κνήτη πρώτα και μ' έναν χριστιανό
μ' έναν ξαναμένο μωαμεθανό
και μ' ένανε πρεζάκια παρδαλό
 
οι δικιολογίες είναι περιττές
κι από εμπειρίες είχες αρκετές
ε άιντε ξεκαθάρισε τι θες
 
κατα-κατα-κατα-καταρρέω
το 'πα το παρατραβάς
πως να αποφύγω το μοιράιο
έγινα και κερατάς
ελεύθερέ μου έρωτα πονάς, ω
 
έγινε της μόδας ποιος θα σακατέψει ποιον
εποχή της ρόδας και των πυρηνικών
και κάθομαι τις τρώω το λοιπόν
 
ένας αλλά λέων κι όλοι εσείς τυριά
δε σηκώνω πλέον άλλη μαχαιριά
ρε που τη βρήκα τέτοια λευεντιά
 
κατα-κατα-κατα-καταρρέω
κι άλλο πλέον δεν μπορώ
θα ερωτευτώ τον παπαντρέο
τον ποπάυ το ζορό
και δεν ξαναγαπάω θηλυκό
 
κατα-κατα-κατα-καταρρέω
κι άλλο πλέον δεν μπορώ
θα εισηγηθώ στον παπαντρέο
να με κάνει υπουργό
και δεν ξαναγαπάω θηλυκό, ω
 
μουσική - στίχοι: νικόλας άσιμος
 

7. κρύψου

έτσι κι αλλιώς τα ήξερα όλα
και νάτο μπροστά μου αυτό που φοβόμουνα
σε είδα σφιχτά τα χέρια του κράταγες
κι εγώ στη γωνιά σαν κλέφτης κρυβόμουνα
 
γι' αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ ν' αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δε γίνεται πιο κάτω από δω
 
και τώρα μπροστά μου ο πόνος και το ψέμα σου
αυτά που σε ρώτησα και τ' άλλα που κράτησες
εκείνα που είδα και τ' άλλα που έκρυψες
το λάθος που σ' έκαιγε κι εγώ το αγκάλιασα
 
γι' αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ ν' αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δε γίνεται πιο κάτω από δω
 
γυρίζω σ' εμένα κι ό,τι μου 'μεινε μάζεψα
και τώρα πίσω να σ' αφήσω τόλμησα
χωρίς αυταπάτες αφού όλες τις έκαψες
κι εγώ αλήθεια τόσο τις ήθελα
 
γι' αυτό κρύψου να μη σε ξαναδώ
στο λάθος δεν μπορώ ν' αντισταθώ
προσπάθησε να μη σε ξαναδώ
δεν έχει πιο κάτω από δω
 
μουσική: χρήστος τόλιος
στίχοι: γιώργος λέφας
 

8. πραγματικότητα

δεν είσαι αυτή που θες
κι όλο μαζεύεις, μαζεύεις υπογραφές
έπαφές και συναναστροφές όλο γυρεύεις
πουλάς εγωισμό και τρέχεις
προσωπικότητα που δεν την έχεις
 
και όλα αυτά που λες αντιγραφές, αντιγραφές από ρετρό
για πράγματα που ζεις, για όλα αυτά, για όλα αυτά που δεν κατέχεις
και όλα αυτά που λες αντιγραφές, αντιγραφές και σε μετρώ
πως κατά βάθος δεν τα θες και δεν τ’ αντέχεις
 
και θα σου μείνει τ’ όνειρο
να το ‘χεις για ταυτότητα
εγώ σ’ αφήνω όμηρο
μες στην πραγματικότητα
 
δεν είσαι αυτή που λες
κι όλο αλλάζεις, αλλάζεις περιβολές
ό, τι δεν θες παίρνει στροφές και το σκεπάζεις.
μιλάς μ’ εγωισμό κι ελέγχεις
μια δυνατότητα που δεν την έχεις
 
και όλα αυτά που λες, υπερβολές, υπερβολές και σε ρωτώ
με τι μυαλό, με τι μυαλό, κουμάντο πας να κάνεις
και όλα αυτά που λες, υπεκτικές, υπεκτικές και απορώ
πως δεν το βλέπεις, πόσο γρήγορα, με χάνεις
και θα σου μείνει τ’ όνειρο
να το ‘χεις για ταυτότητα
εγώ σ’ αφήνω όμηρο
μες στην πραγματικότητα
 
μουσική: χρήστος τόλιος
στίχοι: κώστας κινδίνης
 

9. πάρε με

σαν δυο φωτάκια βραδινό αεροπλάνο
τα δυο σου μάτια και χαράζουν τον αέρα
η αγκαλιά σου είναι η σκάλα του μιλάνο
κι εγώ απόψε έχω επίσημη πρεμιέρα
 
πάρε με, πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σα να μην έζησα
πριν απ' το βράδυ αυτό
 
θέλω να δω το πρόσωπό σου ανθισμένο
να με φιλάς όλη τη νύχτα όσο αντέξεις
σαν φλιπεράκι γελαστό ξετρελλαμένο
σου δίνω ακόμα μία μπίλια για να παίξεις
 
πάρε με, πάρε με
μέσα σου να κρυφτώ
σα να μην έζησα
πριν απ' το βράδυ αυτό
 
κι ύστερα ξάπλωσε κοντά μου και κοιμήσου
εγώ θα πιάσω μια γωνίτσα στο κρεβάτι
όχι πως έχω το κλειδί του παραδείσου
μα σ' αγαπώ κι αυτό νομίζω είναι κάτι
 
μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου
στίχοι: αφροδίτη μάνου
 

10. είμαι εντάξει

ένα-ένα τα φώτα θα σβήσουν
από τώρα έχει πέσει η σιωπή
είναι πάντα γυμνή τούτη η ώρα
αν θυμάσαι μια φωρά στο 'χα πει
 
ήμουν λίγο στο ξερό απόψε
δε βοήθησες καθόλου όμως κι εσύ
πως ν' αρχίσω και να προχωρήσω
από μια καλησπέρα μισή
 
μα εγώ είμαι εντάξει, είμαι εντάξει
είμαι εντάξει μην ανησυχείς
αν το θέλει είμαι εντάξει
αν αυτό σε βοηθάει πιο πολύ
 
ήμουν λίγο στο ξερό απόψε
δε βοήθησες καθόλου όμως κι εσύ
πως ν' αρχίσω και να προχωρήσω
από μια καλησπέρα μισή
 
μη μου δίνεις κουράγιο δε θέλω
δεν είμαστε παιδιά έτσι κι αλλιώς
κι αν βουρκώνουν τα μάτια μου λίγο
τα τσιγάρα πολλά και τα φταίει ο καπνός
 
μα εγώ είμαι εντάξει, είμαι εντάξει
είμαι εντάξει μην ανησυχείς
αν το θέλει είμαι εντάξει
αν αυτό σε βοηθάει πιο πολύ
 
όλο το βράδυ το είδα να φεύγει
πίσω απ' τα μάτια σου τα μακρινά
και το πρωί που μου είπες να φύγω
σου πήρα ένα απλό γεια χαρά
 
ίσως αύριο μου τηλεφωνήσεις
να μου πεις πως δεν είσαι καλά
αμέσως πάλι κοντά σου θα τρέξω
να ξαναπάρω έναν-έναν γεια χαρά
 
μα εγώ είμαι εντάξει, είμαι εντάξει
είμαι εντάξει μην ανησυχείς
αν το θέλει είμαι εντάξει
αν αυτό σε βοηθάει πιο πολύ
 
μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου
στίχοι: θοδωρής παυλάκος
 

χαιρετίσματα

βασίλης παπακωνσταντίνου

1987

 

Πίσω