βασίλης παπακωνσταντίνου

 

1. με τον μπομπ ντύλαν

με νικοτίνη δυνατή και τον μπομπ ντύλαν
και τους ρεμπέτες στα παλιά γραμμόφωνα
τα όνειρά μου στην πρωτεύουσα με στείλαν
για να μιλάω πάντα χαμηλόφωνα
 
αναψυκτήρια φτηνά και καφενεία
και πεθαμένες κυριακές μ' αρρώστησαν
όλη η ζωή φεύγει δίχως σημασία
όλη η σιωπή τα όνειρά μου κόστισαν
 
πάνω σε τοίχους πονηρές οι διαφημίσεις
στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα
κι εσύ γυρεύεις τα κανάλια να με κλείσεις
για να μιλάω πάντα χαμηλόφωνα
 
με νικοτίνη δυνατή και τον μπομπ ντύλαν
και τους ρεμπέτες στα παλιά γραμμόφωνα
τα όνειρά μου στην πρωτεύουσα με στείλαν
για να μιλάω πάντα χαμηλόφωνα
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

2. τώρα τώρα

όπως και να 'ναι ο κόσμος όσα κι αν έχει στραβά
έστω κι αν μείνω πια μόνος πάντα θα φεύγω μπροστά
όσα γραφτά κι αν θα χάψουν στο φως δε βάζουν φωτιά
όσες αλήθειες κι αν θάψουν λεύθερη μένει η καρδιά
 
όπως και να 'ναι τούτη η γη
θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή
όπως και τώρα, τώρα τώρα
που είναι δίσεκτοι καιροί
 
όπως και να 'ναι ο κόσμος δε θα σταθώ πουθενά
δεν καρτεράει ο χρόνος πίσω ποτέ δε γυρνά
όπως και να 'ναι ο κόσμος θα τραγουδώ στη ζωή
για να με ρέψει ο πόνος πρέπει να κλείσει η πληγή
 
όπως και να 'ναι τούτη η γη
θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή
όπως και τώρα, τώρα τώρα
που είναι δίσεκτοι καιροί
 
όπως και να 'ναι ο κόσμος όσα κι αν έχει στραβά
έστω κι αν μείνω πια μόνος πάντα θα φεύγω μπροστά
όσα γραφτά κι αν θα χάψουν στο φως δε βάζουν φωτιά
όσες αλήθειες κι αν θάψουν λεύθερη μένει η καρδιά
 
όπως και να 'ναι τούτη η γη
θα 'μαι στην πρώτη τη γραμμή
όπως και τώρα, τώρα τώρα
που είναι δίσεκτοι καιροί
 
μουσική: lluss lluch
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

3. σακατεμένα τα τραγούδια

σακατεμένα τα τραγούδια του καιρού μου
απ' τις φωνές κα τα δημοπρατήρια
τα καθεστώτα μες στην πόλη του μυαλού μου
παρέλαση και να 'ναι μ' εμβατήρια
 
πολιτικά γραφεία μ' ένσωπες δηλώσεις
πουλάνε κι αγοράζουν συνειδήσεις
καταψυγμένες και παλιές ανακοινώσεις
στους δρόμους που ζητάς να περπατήσεις
 
τον αποστόλη τον θυμάμαι να χτικιάζει
στην καρβουνόσκονη και στις υπερωρίες
και τον αργύρη που τα μάτια του δικάζει
στις σκοτεινές και κρύες γαλαρίες
 
σακατεμένα τα τραγούδια του καιρού μου
με φάλτσες μουσικές και με μπαλώματα
μου βασανίζουνε οι ένοχοι το νου μου
οι ίδιοι παντού μ' άλλα πια ονόματα
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

4. επαρχία 1978

ένα γυμνάσιο δυο δημοτικά και λίγοι σύλλογοι
παντοπωλεία καφενεία και κουρεία
αναμεσά τους τριγυρνάνε οι δοσίλογοι
για να προσέχουν μην αλλάξει η ιστορία
 
κι ο αστυνόμος τ' απογεύματα που βγαίνει
ελέγχεις μες στους δρόμους κάθε κίνηση
στην τηλεόραση το βράδυ η κυρα-λένη
κοιτώντας σήριαλ θα κλάψει από συγκίνηση
 
εφημερίδες περιοδικά και νυμφοπάζαρο
τις κυριακές που βγαίνουν βόλτα στην πλατεία
η μαριγούλα αγαπάει κάποιο λάζαρο
κι ο χωροφύλακας γυρεύει μιαν αιτία
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

5. βαρέθηκα τα χωρατά

την μεγαλύτερη σπατάλη την κάνεις όταν μου μιλάς
μ' αινίγματα και παραμύθια της συμφοράς
λόγια του ανέμου όλο σερβίρεις και μου πουλάς ιδανικά
μα σαν ξεσπάσει η πρώτη μπόρα κάνεις νερά
 
βαρέθηκα τα χωρατά ώρα γι' αυτά δεν έχω τώρα
εγώ παλεύω στη φωτιά μέσα στην μπόρα
και την αλήθεια θα τη βρω στα χέρια μου και στην καρδιά μου
έλα κι εσύ να ζεστθείς απ' τη φωτιά μου
 
στη μεγαλύτερη μιζέρια κλείνεις τα μάτια και τ' αφτιά
στη μεγαλύτερή μου ανάγκη κάνεις φτερά
μοιάζεις μ' εκείνους τους πλασιέδες που σεριανούν στις γειτονιές
κι εγκυκλοπαίδειες παζαρεύουν ηλεκτρικές
 
βαρέθηκα τα χωρατά ώρα γι' αυτά δεν έχω τώρα
εγώ παλεύω στη φωτιά μέσα στην μπόρα
και την αλήθεια θα τη βρω στα χέρια μου και στην καρδιά μου
έλα κι εσύ να ζεστθείς απ' τη φωτιά μου
απ' τη φωτιά μου
 
μουσική - στίχοι: χάρις αλεξίου
 

6. στο παζάρι του ληστή

στο παζάρι του ληστή
πούλησα τα δάκρυά μου
κι είδα τη πόρτα σου κλειστεί
αγάπη, αγάπη, αγάπη μου πούλησα και την καρδιά μου
 
στο παζάρι του φονιά
σ' έφεραν σε περιστέρι
σάββατο βράδυ στις εννιά
και πούλησα, και πούλησα τα μάτια μου κι αγόρασα μαχαίρι
 
στα παζάρια όλης της γης
παίξαν ζάρια την καρδιά μου
αγάπη μου σ' αγόρασαν
μ' αλυσίδες, μ' αλυσίδες και πληγές και καρφιά στον έρωτά μου
 
μουσική: μίκης θεοδωράκης
στίχοι: μάνος ελευθερίου
 

7. όλα τα 'χει ο μπαξές

όπου κι αν κοιτάξεις τοίχοι με αφίσες
και σκουπιδαριό σωρρό
τώρα η ζωή μου λιώνει σαν τις πίσσες
μες στους δρόμους που γυρνώ
 
όλα τα 'χει ο μπαξές
ψεύτικα λουλούδια κρύες γειτονιές
κάθε μέρα που περνά
όλο πιο πολύ ο κόσμος με πονά
 
όλα τα 'χει ο μπαξές
σύννεφα καπνού και σπίτια φυλακές
κάθε δρόμος μια πληγή
γέμισαν σκουριά ανθρώποι κι ουρανοί
 
χίλια δυο γραφεία όνειρα πουλάνε
σε ταξίδια αναψυχής
τόσες υποσχέσεις λένε θα σε πάνε
στον παράδεισο της γης
 
όλα τα 'χει ο μπαξές
ψεύτικα λουλούδια κρύες γειτονιές
κάθε μέρα που περνά
όλο πιο πολύ ο κόσμος με πονά
 
όλα τα 'χει ο μπαξές
σύννεφα καπνού και σπίτια φυλακές
κάθε δρόμος μια πληγή
γέμισαν σκουριά ανθρώποι κι ουρανοί
 
το μοναστηράκι κάλπικη δεκάρα
μες στον τζόγο της ζωής
χάρτινα τραγούδια κι άρρωστα φουγάρα
που σε πνίγουν κι όμως ζεις
 
όλα τα 'χει ο μπαξές
ψεύτικα λουλούδια κρύες γειτονιές
κάθε μέρα που περνά
όλο πιο πολύ ο κόσμος με πονά
 
όλα τα 'χει ο μπαξές
σύννεφα καπνού και σπίτια φυλακές
κάθε δρόμος μια πληγή
γέμισαν σκουριά ανθρώποι κι ουρανοί
 
μουσική: lluss lluch
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

8. στο διονύση σ.

πάλι μια νύχτα με τραγούδια μεθυσμένοι
και με παράπονα και σπίτια χαμηλά
θα 'ρθεις κοντά μου να μου πεις για που πηγαίνει
τούτος ο κόσμος που τον ήλιο ξεπουλά
τούτος ο κόσμος που τον ήλιο ξεπουλά
 
και ο διονύσης με τα λόγια τα δικά του
μερακλωμένος με καινούριες μουσικές
από το δίσκο θα σου βγάζει την καρδιά του
και θα ταΐζει πολιτείες νηστικές
και θα ταΐζει πολιτείες νηστικές
 
πάλι μια νύχτα με τραγούδια μεθυσμένοι
θ' αναρωτιέσαι η ζωή μας που τραβά
θα 'ναι η φωνή σου με συντρίμια φορτωμένη
κι όλος ο κόσμος μια μεγάλη ερημιά
κι όλος ο κόσμος μια μεγάλη ερημιά
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

9. θα 'ρθουν στιγμές

θα 'ρθουν στιγμές που ίσως πεις για που πηγαίνεις
σε ποιους θεούς την πίστη σου σκορπάς
στυφός θα είναι ο αγέρας που ανασαίνεις
καρδιά δε θα 'χεις τους ανθρώπους ν' αγαπάς
 
όμως μην πεις πόση ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
 
θα 'ρθουν στιγμές που ίσως πεις για ποιους δουλεύεις
για ποιες χαρές ξοδεύεις τη ζωή
πικρά θα είναι τα τραγούδια που γυρεύεις
φτηνό τσιγάρο η ψυχή σου το πρωί
 
όμως μην πεις πόση ζωή πηγαίνει πίσω
τι κι αν γινήκαμε κομμάτια χωριστά
έλα λοιπόν τους φοιτητές να σου θυμίσω
και τους εργάτες που τραβήξανε μπροστά
 
θα 'ρθουν στιγμές
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

10. τα πουλιά της δυστυχίας

ξέρω κάτι πουλιά
μάυρα πουλιά, πουλιά πικρά
πουλιά της δυστυχίας
 
ζουν σε χώρα συμοφορά
όπου αρρώστια κυβερνά
αρρώστια τρόμος στάχτη
 
κι όταν στην πόλη κατεβεί το βράδυ
και αρχίζει ατέλειωτη η άγρια
η άγρια βροχή
 
φτάνουν στην πόλη τα πουλιά, ωωωω
στις στέγες στα παράθυρα, ωωωω
κι όνειρα άνθρωπων κλέβουν
 
τελειώνει όμως η βραδιά
σκούζουν και κλαίνε τα πουλιά
γυρνούν στην εξορία
 
και η βροχή καλή γιαγιά
τους ψιχαλίζει στην καρδιά
κομμάτια παραμύθια
 
όσα πουλιά κι αν χαρίχατε
εγώ, εγώ θα φύγω
εγώ θα φύγω πάλι
 
γιατί αγαπώ κάτι πουλιά, ωωωω
μαύρα πουλιά, πουλιά πικρά, ωωωω
πουλιά της δυστυχίας
 
μουσική  - στίχοι: διονύσης σαββόπουλος
 

11. πάλι βρέχει

πάλι βρέχει
τα τρένα όπως πάντοτε θα φεύγουν για καινούριες ξενιτιές
πάλι βρέχει
κοιτάζω απ' το τζάμι τις σκιές κι εσύ απόψε όνειρο σαν χτες
πάλι βρέχει, πάλι βρέχει
 
πάλι βρέχει
στους δρόμους όπως πάντοτε την ώρα τούτη πέφτει ερημιά
πάλι βρέχει
η νύχτα τρομαγμένη στη γωνιά κι εσύ θλιμμένη θύμιση ξανά
πάλι βρέχει, πάλι βρέχει
 
πάλι βρέχει
στην πόλη που ερήμωσε με πνίγει το τραγούδι της βροχής
πάλι βρέχει
οι φίλοι στο καράβι της γραμμής κι εσύ εδώ σαν όνειρο να ζεις
πάλι βρέχει, πάλι βρέχει
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

12. φεύγουν καράβια

φεύγουν καράβια στο γιαλό
κι εγώ τους γνέφω στο καλό
κι εγώ τους γνέφω στο καλό
παράπονό μου
 
χάνομαι τώρα τις νυχτιές
μέσα στου κόσμου τις φωτιές
μέσα στου κόσμου τις φωτιές
με τ' όνειρό μου
 
φεύγουν καράβια στο γιαλό
κι εγώ τους γνέφω στο καλό
κι εγώ τους γνέφω στο καλό
παράπονό μου
 
φεύγουν καράβια στο γιαλό
και με τα κύματα μιλώ
και με τα κύματα μιλώ
και τ' όνειρό μου
 
τώρα μια πέτρινη σιωπή
είναι η δικιά μου προκοπή
είναι η δικιά μου προκοπή
παράπονό μου
 
φεύγουν καράβια στο γιαλό
και με τα κύματα μιλώ
και με τα κύματα μιλώ
και τ' όνειρό μου
 
να 'σουνα θάλασσα κι εσύ
και η ζωή μικρό νησί
και η ζωή μικρό νησί
να 'ρθω ν' αράξω
 
να 'χα καρδιά μα και τιμή
όλα στη γη σε μια στιγμή
όλα στη γη σε μια στιγμή
για να τ' αλλάξω
 
μουσική: αντώνης βαρδής
στίχοι: πάνος φαλάρας
 

13. αυτούς τους έχω βαρεθεί

τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν
που απ' τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά
σ' αυτή την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί
τους έχω βαρεθεί
 
και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα
των γραφειοκρατών η φάρα
στήνουν με ζήλο περισσό
στο σβέρκο του λαού χορό
στης ιστορίας το χοντρό τον κινητή
την έχω βαρεθεί
 
και τι θα κάναμε χωρίς αυτούς όλους
τους γερμανούς τους προφεσόρους
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά
υπαλλιλίσκοι φοβητσιάρηδες δούλοι παχοί
τους έχω βαρεθεί
 
κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες
κόβουν στα μέτρα τους, τους μαθητάδες
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς
με ιδεώδης υποταχτικούς
που είναι στο μυαλό νωθροί μα υπακοή έχουν περισσή
τους έχω βαρεθεί
 
κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος
κέρδος ποτέ μα από πατήματα χορτάτος
τους συνηθίζεις στην κάθε βρωμιά
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στα όνειρά του αναζητεί
τον έχω βαρεθεί
 
κι οι ποιητές με χέρι υγρό
ποίμνουνε της πατρίδας το χαμό
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
τους έχω βαρεθεί
 
κι οι ποιητές με χέρι υγρό
ποίμνουνε της πατρίδας το χαμό
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
τους έχω βαρεθεί
 
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί
τους έχω συγχαθεί
 
μουσική: θάνος μικρούτσικος
στίχοι: wolf birman - δημοσθένης κούρτοβικ
 

βασίλης παπακωνσταντίνου

βασίλης παπακωνσταντίνου

1978

 

Πίσω