φοβάμαι...
1. κουρσάρος
στην άσφαλτο ο κουρσάρος με καράβι τη μοτοσικλέτα παντιέρα το μπουφάν το πλαστικό στα δεκαοχτώ σου έσπασες τα φρένα ταξιδεύεις για ταξίδια άλλα κυκλοφοράς μονάχα φτιαγμένος ο κόσμος όλος χίλια κυβικά είσαι αγριεμένος είσαι κουρασμένος έχεις τη ζωή στη σέλα σου γραμμένη για κάποιο φόνο είσαι γεννημένος από παρέες τριγυρισμένος δεν τους φοβάσαι δε σ' αγαπούν και η ζωή να περνάει λαθραία μα εσύ φοβάσαι, φοβάσαι να κοιμηθείς και το ταξίδι ξαναρχίζεις το δάχτυλο στο φρένο κοκαλομένο μια στάλλα αίμα στο μπουφάν σου πλάι στα χίλια, στα χίλια κυβικά σου πλάι στα χίλια κυβικά σου μονάχος χάραμα, χάραμα στη λεωφόρο και περιμένεις ασθενοφόρο μουσική: λάκης παπαδόπουλος στίχοι: παύλος μάτεσης2. πρώτη μαΐου
πρώτη μαΐου κι απ' τη βαστίλη ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητώ χίλιες σημαίες κόκκινες μαύρες ο φεντερίκο η κατρίν και η σιμόν μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος που 'ναι το κορίτσι, το κορίτσι που αγαπώ ααααα πες μου μαρία μήπως θυμάσαι κείνο τα βράδυ που σε πήρα αγκαλιά πρώτη μαΐου όπως και τώρα κι εγώ φιλούσα τα μακρυά σου τα μαλλιά μέσα στους δρόμους μέσα στο πλήθος τρέχω στους δρόμους ψάχνω στο πλήθος που 'ναι το κορίτσι, το κορίτσι που αγαπώ ααααα πρώτη μαΐου μαύρα τα ξένα κλείσε το τζάμι μην κρυώσει το παιδί μουσική - στίχοι: μάνος λοΐζος3. θα φύγεις μοναχή
η νύχτα θολή κι η κουβέντα παγώνει τα μάγουλά σου φλογισμένα από σταγόνες του νερού τα φώτα μισοπεθαμένα κι εσύ με το φουστάνι του χορού και προσπαθείς να κρατηθείς από τα περασμένα τα χέρια σου είναι παγωμένα κοντά μου δε θα ζεσταθείς η νύχτα θολή και το κραγιόν σου λιωμένο το μάτι σου τρομαγμένο να μου γελάσεις προσπαθείς το χέρι σου πάνω μου ξένο το στόμα σου πάνω μου ξένο εγώ να ξέρω τι πια δεν περιμένεις κι εσύ να ξέρεις ότι χρόνια δε σε θέλω τάχα δεν έχεις καταλάβει ότι θα φύγεις μοναχή μουσική: λάκης παπαδόπουλος στίχοι: παύλος μάτεσης4. τσιφτετέλι αυτόνομον
τα λόγια σου πεντόβολα στ' αφτιά μου οι γκάφες δε μου βάλανε μυαλό το στήθος σου φωτιά στην αγκαλιά μου και φεύγω δίχως πρόδειλο σκοπό οι φίλοι θα ρωτάνε που γυρνάω οι σύντροφοι κι αυτοί θ' ανησυχούν κι εσύ θ' αναρωτιέσαι αν σ' αγαπάω κι εγώ λιοντάρια κι ορνούς θα κυνηγάω και παπαγάλους θα τρυγώ στο καμερούν μπορεί να στείλω γράμμα απ' την μπραζίλια ξυλόγλυπτα φιλιά απ' το περού καινούριες σκέψεις θα μου δένουνε φιτίλια ξανά για να μου κάψουνε το νου για πάντα θα ξεχάσω την αθήνα και δε θα σκέφτομαι για γυρισμό ούτε τα παιδιά στη σαλονίκη καιρός να πάψω πια να σέρνω δεκανίκι καιρός να πάψω πια να τρέχω για γιατρό οι φίλοι θα ρωτάνε που γυρνάω οι σύντροφοι κι αυτοί θ' ανησυχούν κι εσύ θ' αναρωτιέσαι αν σ' αγαπάω κι εγώ λιοντάρια κι ορνούς θα κυνηγάω και παπαγάλους θα τρυγώ στο καμερούν μουσική: γιάννης ζουγανέλης στίχοι: κλήμης σταχτόπουλος5. χαράματα ομόνοια
στις τρεις χαράματα ομόνοια σαν σ' ένα όνειρο θολό γωνιά και στέκεις ακούς κυνηγητό κάτι σαν τρέχτε φονικό γωνιά και στέκεις κάτι σαν φονικό ή γύρνα πίσω σ' αγαπώ στις τρεις χαράματα ομόνοια ελλάς hotel στην αθηνάς για πόσο πάει κι όχι πως θες να πας κι όμως ρωτάς ξαναρωτάς για πόσο πάει κι όχι πως θες να πας έτσι με κάποιον να μιλάς στις τρεις χαράματα ομόνοια την ώρα που όλα είναι κλειστά σαν φως αστράφτει κι ας μην υπάρχει πια εκείνη σου χαμογελά σαν φως αστράφτει κι ας μην υπάρχει πια εκείνη γίνεται αγκαλιά μουσική: μάνος λοΐζος στίχοι: μανώλης ρασούλης6. στέλλα
γεμίσαν οι πλατείες με πολυκατοικίες και σίδερα και κάθε που βραδυάζει η πολιτεία μοιάζει με σινεμά κι εγώ σου λέω στέλλα στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς είναι μεγάλη η μέρα αδέσποτη σα σφαίρα και θα χαθείς σε κάθε της γωνία δράμα και κωμωδία και κλάματα στους δρόμους ζευγαράκια έρωτες τσαλιμάκια και βάσανα κι εγώ σου λέω στέλλα στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς είναι μεγάλη η μέρα αδέσποτη σα σφαίρα και θα χαθείς φώτα μικρά μεγάλα έργα πορνό και μπάλα για τους φτωχούς στους τοίχους διαφημίσεις παντού και πάντα λύσεις για τυχερούς κι εγώ σου λέω στέλλα στην αγκαλιά μου έλα να κοιμηθείς είναι μεγάλη η μέρα αδέσποτη σα σφαίρα και θα χαθείς μουσική: γιάννης ζουγανέλης στίχοι: γιώργος οικονομέας7. σεμπάστιαν
σαν ιδέα είναι τόσο απλή το κερί καίγεται τόσο μόνο με ξαναγεννάει άψυχο σε μέρος σκοτεινό και ύποπτο από την άλλη όμως αυτές οι σκέψεις φαντάζουν τόσο φωτεινές έλα σ' αυτό το παράξενο μέρος σου φυλάω μια θλίψη θανάτου κάποιος με φώναξε σεμπάστιαν κάποιος με φώναξε σεμπάστιαν να η γραμμή μπες στη σειρά σε λίγο πεθαίνεις όχι, όχι, ναι τα πρόστυχα μάτια σου πακετάρουν ψυχρά τα χείλη σου δε βγάζουν ήχο κι όμως παρά το λούκι της φυλακής σε παίρνει για ένα γύρο μου τη βιδώνει η επιμονή σου να υποφέρεις τόσο όσο ποτέ δε θα καταλάβεις οδήγησέ με μακρυά έλα μέσα μου δες το μυαλό μου τρελλαίνεται κάποιος με φώναξε σεμπάστιαν κάποιος με φώναξε σεμπάστιαν κάνε με δικό μου αχ αγάπησέ με με αγάπη τυφλή όχι, όχι, ναι δε θα 'σαι μόνη σου πια τώρα μαζί σου κι εγώ χωρίς φόβο βυθίζομαι καθσμένοι σ' ένα μπαρ αγαπούλα μου μοιράζεσαι την αγάπη σου αγγελικό μου προσωπάκι είσαι μια σκιά κι η λάμψη είναι αόρατη κανένας δε σ' έκανε ν' αποφασίσεις αν θα παραμείνεις τυφλή κάποιος με φώναξε σεμπάστιαν κάποιος με φώναξε σεμπάστιαν κατάρα κατάρα σ' αυτό το ταξίδι που φέρνει αγάπη, όχι, όχι, ναι μουσική: steve harley ελληνική απόδοση: σάκης μπουλάς8. τρελλός
εγώ θα σου φωνάζω και λέγεμαι τρελλό που γράφεις στη ζωή του παραμύθια εγώ θα τραγουδάω τσιγγάνος σε σταθμό που παίζει με ταμπούρλο την αλήθεια το γέλιο μου στ' αδέσποτα σκυλιά στα πάρκα σε πλατείες και ταβέρνες μοιράζω τη ζωή μου σαν δει σταλλαγματιά μα δε γεμίζουν εύκολα οι στέρνες γυρνούσα μες στους δρόμους και σου 'λεγα να 'ρθεις να 'ρχόσουνα λιγάκι πιο κοντά μου να μου' δινες το χέρι που πρόδωσαν αυτοί να το 'βαζα σφραγίδα στην καρδιά μου το γέλιο μου στ' αδέσποτα σκυλιά στα πάρκα σε πλατείες και ταβέρνες μοιράζω τη ζωή μου σαν δει σταλλαγματιά μα δε γεμίζουν εύκολα οι στέρνες εγώ θα σου φωνάζω και θα σ' ακολουθώ βαθιά στο πλήθος και στις συγκεντρώσεις την ώρα που σε φτύνουν και σε ποδοπατούν και σου ζητάνε δόξα να τους δώσεις το γέλιο μου στ' αδέσποτα σκυλιά στα πάρκα σε πλατείες και ταβέρνες μοιράζω τη ζωή μου σαν δει σταλλαγματιά μα δε γεμίζουν εύκολα οι στέρνες μουσική: γιάννης ζουγανέλης στίχοι: γιώργος οικονομέας9. σ' ακολουθώ
σ' ακολουθώ στην τσέπη σου γλιστράω σα διφραγκάκι τόσο δα μικρό σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό έλα κράτησέ με και περπάτησέ με μες στο μαγικό σου το βυθό πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ σ' ακολουθώ και ξέρω πως χωράω μες στο λακάκι που 'χεις στο λαιμό σ' ακολουθώ και πάνω κολλάω σα φανελάκι καλοκαιρινό σ' ακολουθώ σ' αγγίζω και πονάω κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ έλα κράτησέ με και περπάτησέ με μες στο μαγικό σου το βυθό πάρε με μαζί σου στο βαθύ φιλί σου μη μ' αφήνεις μόνο θα χαθώ σ' ακολουθώ σ' αγγίζω και πονάω κλείνω τα μάτια και σ' ακολουθώ μουσική - στίχοι: μάνος λοΐζος10. πρέβεζα
θάνατος είν' οι κάριες που χτυπιούνται στους μαύρους τοίχους και στα κεραμίδια θάνατος οι γυναίκες που αγαπιούνται καθώς να καθαρίζανε κρεμμύδια βάσεις φρουρά εξηκοντάκια πρεβέζης την κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα θάνατος οι λεροί κι ασήμαντοι δρόμοι με τα λαμπρά μεγάλα ονόματά τους ο ελαιώνας γύρω η θάλασσα κι ακόμη ο ήλιος θάνατος μες στους θανάτους βάσεις φρουρά εξηκοντάκια πρεβέζης την κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα θάνατος κι ο αστυνόμος που διπλώνει για να ζυγίσει μια ελλειπή μερίδα θάνατος τα ζουμπούλια στο μπαλκόνι κι ο δάσκαλος με την εφημερίδα βάσεις φρουρά εξηκοντάκια πρεβέζης την κυριακή θ' ακούσουμε την μπάντα επήρα ένα βιβλιάριο τραπέζης πρώτη κατάθεσης δραχμαί τριάντα περπατώντας αργά στην προκυμαία υπάρχω λες κι ύστερα δεν υπάρχεις φτάνει το πλοίο μ' υψωμένη σημαία ίσως έρχεται ο κύριος νομάρχης μουσική: γιάννης γλέζος στίχοι: κώστας γ. καρυωτάκης11. φοβάμαι...
μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας που περιμένει τις ανασκαφές και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι ένας κουρασμένος σκοπός χωρίς προοπτική κι εσύ που σε λίγο θα σβήσεις ένα από τα φώτα για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει έτσι που τα σίδερα του κλουβιού να χαθούν για μια στιγμή μέσα στο σκοτάδι φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν τρύπες στα γόνατα από τις υποκλήσεις τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέραμτα χαλασμένα φερμουάρ βγάζουν χρεοκοπία το κορμί μου μελανιασμένο μες στο κρύο σα λάθος που δεν το παραδέχεται κανένας γερνάει και ζητάει τη ζεστασιά σου φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα τα τσιμέντα σου καινούρια μ' έπιπλα λουστραρισμένα και μάρμαρα λευκά μια αγελάδα που στραβώνει και σ' αφήνει χώρο να σταθείς και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί εκτός από εμένα που σε κρύπτη μυστική ψάχνω ακόμη να σε βρω να μ' αναστήσεις φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω το κορμί μου δρόμος που εκτελούνται δημόσια έργα κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν τράβα λίγο την κουρτίνα να με δεις έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα και το μυαλό μου αποθήκη για ραδιενεργά ακατάλυπα μέτρα ασφαλείας πήρανε για την αναπνοή μου και σε πολυεθνικό μονόδρομο το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια αγκαλιάζω τα ψηλά σου βολτ για στερνή φοδρά φοβάμαι μουσική: γιάννης ζουγανέλης στίχοι: αντώνης πανταζήςφοβάμαι...
βασίλης παπακωνσταντίνου
1982