άλλα από 2000

τερμίτες - apurimac

γιάννης μαρκόπουλος - βασίλης καζούλης

όναρ - χριστόφορος κροκίδης

 

τερμίτες

η συναυλία, 2000

1. διδυμότειχο μπλουζ (με τον λαυρέντη μαχαιρίτσα)

το 76 λίγο πριν να φέξει
πήρα ένα πλοίο άσπρο σαν ψυγείο
σα νοσοκομείο
 
το 76 σα χοντρό αστείο
κρύο χειρουργίο το εθνικό θηρίο
μ’έστειλε στη χίο
 
θρύλικος κομπάρσος με προφίλ κουρέλα
λούτσα στον ιδρώτα σάπιο καλοκαίρι
κουρεμένοι σβέρκοι
 
εθνική διχόνοια τράκες και καψόνια
ίδια πελατεία πτώση με ομόνοια
σα φτηνή κολώνια
 
το 76 έκλεισα τα μάτια
κάπνισα μια γόπα σβήστηκα απ’ το χάρτη
κόλαση του δάντη
 
σαν παροπλισμένος ψευτοεπαναστάτης
είχα το άλλοθί μου το κουτσό σκυλί μου
την αποστολή μου
 
τραύλιζα διατάξτε έσειρα δυο μήνες
μείναν άλλοι δέκα να ‘μαι στο χαϊδάρι
παίδες εν’ καμίνω
 
το ‘κρυβα απ’ όλους σαν παραχαράκτης
είπα θα περάσει κι ήμουνα προστάτης
δώρο και εφιάλτης
  
διδυμότειχο μπλουζ
διδυμότειχο μπλουζ
διδυμότειχο μπλουζ.
 
δίπλα μου η αθήνα του οδυσσέα σειρήνα
λαϊκή βιτρίνα ομφαλός του κόσμου
πίσω μου κι εμπρός μου
 
χρόνια σαν ταβέρνα σαν καλικαντζούρα
κράτος φιλελλήνων του κενού η λατρεία
ποιητική αδεία
 
εν πάσει περιπτώση πίσω στα δικά μου
στα χακί άπλυτά μου στα αγιερτήρια
στη μουγγή σκοπιά μου
 
στη μετάθεσή μου στο τρελλό βιολί μου
στο βραχνό πρωινό μου στο έτσι αλλιώς κι αλλιώτικο
μπρος στο διδυμότειχο
 
διδυμότειχο μπλουζ
με ξεκούρδιστη κιθάρα διδυμότειχο μπλουζ
η χαμένη μου πεντάρα διδυμότειχο μπλουζ
λυγδιασμένη μου τσατσάρα
τα βρεγμένα μου τσιγάρα
σάπια φρούτα στα τελάρα διδυμότειχο μπλουζ
διδυμότειχο μπλουζ
 
διδυμότειχο μπλουζ
τ’ όνομά του είναι αιτία διδυμότειχο μπλουζ
τρύπα στη γεωγραφία διδυμότειχο μπλουζ
αδειανή φωτογραφία
του παράλογου η θητεία
αγχωμένη μαλακία διδυμότειχο μπλουζ
διδυμότειχο μπλουζ
 
μουσική: λαυρέντης μαχαιρίτσας
στίχοι: γιάννης (μπαχ) σπυρόπουλος
 

apurimac

χωρίς σύνορα, 2000

1. τσε γκεβάρα

ακούγονται με σειρά

(βασίλης παπακωνσταντίνου, apurimac, αλκίνοος ιωαννίδης

λαυρέντης μαχαιρίτσας, χρήστος θηβαίος,

μιλτιάδης πασχαλίδης, διονύσης τσακνής)

πυξίδα μέσα στο χρόνο
κι ο μύθος να σου ανήκει
είναι των ματιών σου οι κύκλοι
που αγκαλιάσανε τον κόσμο
 
εδώ θα μείνει για πάντα
το ζεστό το πέρασμά σου
φωτιά που ανάβει η ματιά σου
commadante tche guevara
 
εσύ που ανάβεις τ’ αστέρια
της μνήμης φτιάχνεις το χάρτη
και περνάς μέσα απ’ τη στάχτη
την ελπίδα σ’ άλλα χέρια
 
εδώ θα μείνει για πάντα
το ζεστό το πέρασμά σου
φωτιά που ανάβει η ματιά σου
commadante tche guevara
σαν θρύλος γύρω καλπάζεις
σαν ευχή και σαν κατάρα
στα στενά της santa clara
τ’ όνειρό σου δοκιμάζεις
 
εδώ θα μείνει για πάντα
το ζεστό το πέρασμά σου
φωτιά που ανάβει η ματιά σου
commadante tche guevara
 
μιλάς κοιτώντας μπροστά σου
το ποτάμι της ευθύνης
και στην ιστορία δίνεις
τη φωνή και τ’ όνομά σου
 
εδώ θα μείνει για πάντα
το ζεστό το πέρασμά σου
φωτιά που ανάβει η ματιά σου
commadante tche guevara
γελάς και γίνεται μέρα
η νύχτα σε συλλαβίζει
μυστικά σου ψυθιρίζει
hasta siempre commadante
 
 εδώ θα μείνει για πάντα
το ζεστό το πέρασμά σου
φωτιά που ανάβει η ματιά σου
commadante tche guevara
 
μουσική: carlos puebla
στίχοι: δέσποινα φορτσερά
 

2. τσε (φωνητικά apurimac)

μια φωτογραφία σου ήρθε και σ' εμένα
μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα
 
απ' αυτές που κρατάνε οι φοιτητές
απ' αυτές που ξεσχίζει ο χαφιές
απ' αυτές που κρεμάνε οι φοιτητές
στην καρδιά τους
 
τσε γκεβάρα
τσε γκεβάρα
τσε
τσε γκεβάρα
 
κλείσε το παράθυρο σφράγισε τις πόρτες
τρέμω για τον άνθρωπο με τις μπότες
 
τι ζητά και στους ίσκιους περπατά
τι ζητά και για σένα με ρωτά
τι ζητά και το σπίτι μας κοιτάει
κάθε βράδυ
 
τσε γκεβάρα
τσε γκεβάρα
τσε
τσε γκεβάρα
 
πόσα τριαντάφυλλα τα 'καψε το χιόνι
αχ αυτή η άνοιξη με ματώνει
 
μουσική - στίχοι: μάνος λοΐζος
 

γιάννης μαρκόπουλος

δεκαοχτώ tribute στον γιάννη μαρκοπούλο, 2000

1. μαλαματένια λόγια (με τον δημήτρη υφαντή και τη λιζέτα καλημέρη)

μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεριάνι μου προχτές
τ’ αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στενή την πύλη
με του καιρού δεμένες τις κλωστές
 
τ’ αηδόνια σε χτικιάσανε στην τροία
που στράγγιξες χαμένη μια γεννιά
καλλύτερα να σ’ έλεγαν μαρία
και να ‘σουν ράφτρα μες στην κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ’ αυτήν τη συμμορία
και να μην ξέρεις τ’ άστρο του φονιά
 
γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ’ του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεριάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή
 
και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ’ το παλιό μαρτήριο έχει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ’ ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά
  
και στ’ ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην καισαριανή
πως έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πως το ‘φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή
 
του κόσμου ποιος το λύνει το κουβάρι
ποιος είναι καπετάνιος στα βουνά
ποιος δίνει την αγάπη και τη χάρη
και στις μυρτιές του άδη σεριανά
μαλαματένια λόγια στο χορτάρι
ποιος βρίσκει για την άλλη τη γεννιά
 
με δέσαν στα στενά και τους κανόνες
και ξημερώματα παρασκευή
τοξότες, φάλαγγες και λεγεώνες
με πήραν και με βάλλαν σε κλουβί
και στα υπόγεια ζάρια τους αιώνες
παιχνίδι παίζουν οι αργυραμοιβοί
 
ζητούσα τα μεγάλια τα κυνήγια
κι όπως δεν ήμουν άντρας και νταής
περνούσα τα δικά σου δικαστήρια
αφού στον άδη μέσα θα με βρεις
να με δικάζεις πάλι με μαρτύρια
και σαν κακούργο να με τιμωρείς
 
μουσική: γιάννης μαρκόπουλος
στίχοι: μάνος ελευθερίου
 

2. η ελλάδα (λένγκω λένγκω)

στην κυρα-μάνα μας μη δίνετε βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
 
κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
τα νιάτα χάνονται στα βρώμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη
 
λένγκω λένγκω λένγκω λένγκω
πάψε νε με κυβερνάς
λένγκω λένγκω λένγκω λένγκω
πάψε να με τυραννάς
 
κι αν τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
 
ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μια ιστορία
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε μα χάδια και φιλιά
 
λένγκω λένγκω λένγκω λένγκω
μου σπαράζεις την καρδιά
λένγκω λένγκω λένγκω λένγκω
μου πληγώνεις τη χαρά
  
κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
την κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαχτσέ
 
τ’ άνθη στόλιζαν τ’ αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή
 
λένγκω λένγκω λένγκω λένγκω
μου ‘χεις φάει την ψυχή
λένγκω λένγκω λένγκω φίλοι
θα βρεθούμε όλοι μαζί
 
αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ’ τα κουρέλια του φαινόταν οι πληγές
 
κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει
τη βάζουν άλλη με συμφέροντα πολλά
τ' όνειρο που φεύγει την τρομάζει
ν’ αναζητάει μια χαμένη λευτεριά
 
λένγκω λένγκω λένγκω μάνα
στο καμίνι της φωτιάς
λένγκω λένγκω λένγκω μάνα
πες μας πάλι τι ζητάς
 
μουσική - στίχοι: γιάννης μαρκόπουλος
 

βασίλης καζούλης

τόσες αποστάσεις, 2001

1. αεροπλάνα

πήρα το χαρτί
ντύθηκα στα μπλε
πέρασα την πύλη
 
σε τόπο μακρινό
με τον άνεμο
φίλο κι αδρφό
 
άννα
δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
άννα
δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
άννα
 
ώρες στη σκοπιά
τσιγάρο στα κλεφτά
σκουπίδια μαγειρία
 
μα κάτω απ' την πλαγιά
ο δρόμος φωτεινός
μου δείχνει την πορεία
 
άννα
δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
άννα
δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
άννα
 
το παιχνίδι αυτό
θέατρο σωστό
και γνωστοί οι ρόλοι
 
βγάζω τη στολή
και το κράνος μου
φεύγω για την πόλη
 
άννα
δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
άννα
δεν ήμουνα εγώ γι' αεροπλάνα
άννα
 
μουσική - στίχοι: βασίλης καζούλης
 

όναρ

δε χρωστάω σε κανένα, 2001

1. δε χρωστάω σε κανένα (με τους όναρ)

πέρασαν τόσοι μήνες
που για σένα αρρώστησα
και πληρωσα τα πάντα σ' ένα βράδυ
κι είπα πως καθάρισα
 
δε χρωστάω σε κανένα
ούτε θέλω πιο πολλά
ήσουν όλα εσύ για μένα
και στεριά και θάλασσα
 
η αγάπη στα βαθιά σου τα υπόγεια
ήταν τόσο ακριβή
σαν κρασί που έχει μείνει μια για πάντα
σ' ένα κάτασπρο κελί
 
δε χρωστάω σε κανένα
ούτε θέλω πιο πολλά
ήσουν όλα εσύ για μένα
και στεριά και θάλασσα
 
πέρασαν τόσοι μήνες
που για σένα αρρώστησα
και πληρωσα τα πάντα σ' ένα βράδυ
κι είπα πως καθάρισα
 
δε χρωστάω σε κανένα
ούτε θέλω πιο πολλά
ήσουν όλα εσύ για μένα
και στεριά και θάλασσα
 
μουσική - στίχοι: λευτέρης πλιάτσικας
 

χριστόφορος κροκίδης

ο φύλακας των σκουπιδιών, 2002

1. η γούβα

περπατούσε μονάχος
στου κόσμου την άκρη
ζητώντας στη φάτνη
το απόλυτο τι
 
στην προκούλα του χάρτη
στης κίρκης το μάτι
που όλο και κάτι
απαντάει στα γιατί
 
βρίσκει κάτι φευγάτους
παράξενους γάτους
κομψούς και χορτάτους
με τρίχωμα γκρι
 
βουτηγμένους στη χλύδα
κατάρρα του μίδα
χωρίς καν ελπίδα
για επιστροφή
 
έχω μάθει τους λέει
να μένω στο λίγο
μην τύχη και φύγω
κι ακόμα ζητώ
 
αυτό που σας μοιάζει
μα εμένα τρομάζει
γι' αυτό και την κάνω
μακρυά από δω
 
εο ε ο αιώνας
όλους μας θέλει σε μια αγκαλιά
κι όποιος πετάει κατά μόνας
από την κλούβα του στέλνει φιλιά
 
σε μια πόλη της δύσης
τη μέρα της κρίσης
και μην το ρωτήσεις
δεν ξέρει γιατί
 
βγάζει αλλόκοτους ήχους
μαυρίζει τους τοίχους
συνθήματα στίχους
πετάει στο χαρτί
 
ψάχνω γράφει το νήμα
το πρώτο το βήμα
το αιώνιο θύμα
να βρω να μου πει
 
πως αντέχει στη γούβα
στη μαύρη λακκούβα
να γλύφει τη φλούδα
χωρίς να ντραπέι
 
έχω μάθει τους λέει
πως κάνετε πλάτη
εσείς οι χορτάτοι
σε κόλπα χοντρά
 
η γκρίζα σας ράτσα
την κάνει ταράτσα
κι οι άλλοι στη γούβα
βουτάνε βαθιά
 
εο ε ο αιώνας
όλους μας θέλει σε μια αγκαλιά
κι όποιος πετάει κατά μόνας
από την κλούβα του στέλνει φιλιά
 
μουσική: χριστόφορος κροκίδης
στίχοι: απόστολος μπουλασίκης
 

γρηγόρης μπιθικώτσης

για τον γρηγόρη, 2002

1. μίλησέ μου

άνοιξα στον κήπο μου πηγάδι
να ποτίζω τα πουλιά
να 'ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ
σα μικρή δροσοσταλιά
 
ήρθες μια βραδιά με τον αγέρα
αναστέναξε η καρδιά
σου 'πα με λαχτάρα καλησπέρα
και μου είπες έχε γεια
 
μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου, μίλησέ μου
πως να σε ξεχάσω θεέ μου
 
μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου, μίλησέ μου
μόνο στ' όνειρό μου σε φιλώ
 
φύτεψα στον κήπο μου χορτάρι
να 'χει ίσκιο και δροσιά
κι ήρθα πριν αράξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά
 
σ' έβγαλα στου ήλιου τ' ανηφόρι
στα σοκάκια τα πλατιά
μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρρι
και δε μ' άναψες φωτιά
 
μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου, μίλησέ μου
πως να σε ξεχάσω θεέ μου
 
μίλησέ μου, μίλησέ μου
δε σε φίλησα ποτέ μου
μίλησέ μου, μίλησέ μου
μόνο στ' όνειρό μου σε φιλώ
 
μουσική: μάνος χατζιδάκης
στίχοι: νίκος γκάτσος
 

2. ένα το χελιδόνι

ένα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους φτωχούς
θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το άιμα τους
 
θεέ μου πρωτομάστορα
μ' έχτισες μέσα στα βουνά
θεέ μου πρωτομάστορα 
μ' έκλεισες μες στη θάλασσα
 
πάρθηκεν από μάγους το σώμα του μαγιού
το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό 
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
 
θεέ μου πρωτομάστορα
μέσα στις πασχαλιές κι εσύ
θεέ μου πρωτομάστορα
μύρισες την Ανάσταση
 
μουσική: μίκης θεοδωράκης
στίχοι: οδυσσέας ελύτης
 
 

άλλα από το 2000

τερμίτες - apurimac

γιάννης μαρκόπουλος - βασίλης καζούλης

όναρ - χριστόφορος κροκίδης

γρηγόρης μπιθικώτσης

η συναυλία - χωρίς σύνορα

δεκαοχτώ tribute στον γιάννη μαρκόπουλος

τόσες αποστάσεις - δε χρωστάω σε κανένα

ο φύλακας των σκουπιδιών - για τον γρηγόρη

βασίλης παπακωνσταντίνου

2000 - 2001 - 2002

 

Πίσω