διαίρεση
1. δεν υπάρχω
ήταν λέει σα να μάκραινε ο δρόμος περπατούσες κι είχε πέσει η βραδιά και στο πλάι σου εγώ με το βήμα μου αργό σε κρατούσα αγκαλιά μα δε σε είχα σου μιλούσα προχτές όλη νύχτα κι εσύ μ' άκουγες ίσκιος κρυφός κι όπως μπαίνει η φωνή μες στου τρόμου τη σκηνή μου 'πες σβήσε το φως καληνύχτα σαν γυαλλί μες στο χέρι της πόλης τα φιλιά μου ματώνω όπου βρω τα μεσάνυχτα εγώ σε σκοτώνω και ζω μα από κάπου μακρυά η φωνή σου ξανά να μου λέει είμαι εδώ ΜΑ ΔΕ ΣΕ ΒΡΗΚΑ στο χέρι μου εσύ σαν σημαιάκι που νικάει μαργαρίτα από νέων μ' αγαπάει και με σκορπάει δυο σκιές κοριτσιών σαν κι εσένα μου γελούν μόλις πάρει να χαράξει τρεις φορές θα μ' αρνηθούν δεν υπάρχω, δεν υπάρχω δεν υπάρχω, δεν υπάρχω κι είμαι εδώ πατάω δες στο γιατρόφορό σου σκοινί με το όχι σου για δίχτυ σε μια πίστα αδειανή και αυτά τα μάτια που με πάνε στο κενό όλη νύχτα θα πληρώνω πριν χαράξει στα χρωστώ δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις δεν υπάρχεις, δεν υπάρχεις κι είσαι εδώ μουσική: chris de burgh στίχοι: λίνα νικολακοπούλου2. μπαλάντα για τον γιάννη κ.
μάτια που γυαλλίζουν στις γωνίες τρύπες από σύρηγκες ηχούν στα στενά σοκάκι οι αγωνίες σέρνονται και σ' ακολουθούν κατέβηκες στα στέκια του περαία μέσα από δρομάκια σκοτεινά κινήθηκες αργά στην προκυμαία γιάννη πες μου ποιος σε κυνηγά το πρωί καράβι για τη θήρα βρέθηκες στη νία να μεθάς με δυο αγγλίδες κι άλλη μια γαλλίδα γιάννη πες μου αν τις αγαπάς κάποια μαύρη πήρες μες στο πλοίο που ήρθε απ' το μαρόκο να σε βρει έφτανε για να μην κάνει κρύο για αύριο ποιος ξέρει τι θα βγει στήνεις μια κομπίνα στην αθήνα κάτι λέει μια κάναβη ινδική το 'γραψαν μάλιστα κι οι εφημερίδες κι έτσι βρέθηκες στη φυλακή φτήνια μέσα κι ό,τι θέλεις ό,τι η ψυχή τραβάει θα το βρεις χρήμα να 'χεις μόνο να πληρώνεις ή καρφί να γίνεις ή στηθείς πέσανε τα μέσα μ' ένα θείο που ήξερε ανθρώπους ειδικούς χάθηκε μισό ξενοδοχείο και να 'σαι έξω μέσα σε τρελλούς άκουσες να λεν για τη βομβάη σκέφτηκες να πας και προς τα εκεί εκεί που οι τροβαδούροι λεν πεθαίνουν πριν να ξημερώσει το πρωί είπαν πως οι μπάτσοι σε βουτήξαν κι άλλοι πως γυρνάς στην αφρική πέταξες ψηλά κι ας λεν σε ρίξαν ΓΙΑΝΝΗ ΔΕ ΣΕ ΧΩΡΑΕΙ ΟΛΗ Η ΓΗ κιθάρες θα σου πρέπαν συνοδεία σε μια μερσέντες πάνω ασημιά ροκ ορχήστρα θα 'ναι η κομπανία μόνο που δε θα 'σαι εκεί πια γιάννη σε θυμάμαι δε στο κρύβω μαζί με ζήλεια ίσως και θυμό κινήσαμε παρέα αλλά σε λίγο έφυγες εσύ κι έμεινα εγώ μουσική - στίχοι: ανδρέας τσιλιφώνης3. για σένα
πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα μισά και τρομαγμένα μ' εσένα με άσπρα ρούχα παιδικά μέσα στου δρόμου τα νερά μ' εσένα, μ' εσένα πάλι μέθυσα πάλι έγραψα χίλιες φορές το όνομά σου δικά σου αυτά που τράβηξα προχτές κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις για μένα, για μένα για μένα πάλι τίποτα δε βρήκα τίποτα να πω γυρίζω σαν αερικό μες στης καρδιάς σου την πυξίδα σε είδα σ' ένα καθρέφτη μαγικό άστραφτες σα 'να βεγγαλικό σε είδα πάλι ξύπνησα με κάτι όνειρα μισά και τρομαγμένα μ' εσένα με άσπρα ρούχα παιδικά μέσα στου δρόμου τα νερά μ' εσένα, μ' εσένα πάλι μέθυσα πάλι έγραψα χίλιες φορές το όνομά σου δικά σου αυτά που τράβηξα προχτές κι εσύ στην πόρτα σου να κλαις για μένα, για μένα μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου στίχοι: λίνα νικολακοπούλου4. ο μαύρος γάτος
ήταν ένας γάτος μαύρος πονηρός5. άσε με να κάνω λάθος
άσε με να κάνω λάθος μη μου λες πως είν' ντροπή άσε με να δω μονάχος ποιο το τέλος ποια η αρχή άσε με μονάχο μου να νιώσω την ουσία μέσα σε όλα που 'χεις πει αν αντίρηση μου φέρεις θα θυμώσω και το ξέρεις αν με χάσεις αιτία θα 'σαι εσύ άσε με να κάνω λάθος άσε με να κουραστώ άσε με να 'ρθώ μονάχος και συγνώμη να σου πω έχω μπόλικο καιρό να κοροϊδεύω κάθε λέξη κάθε έννοια και σκοπό έχω όρεξη πολύ να αλητεύω και ας μην ξέρω για τι ψάχνω ή τι θα βρω6. πριν το τέλος
το τρενάκι γυρνούσε φωτισμένο κι αχνό στον αέρα κάτω η θάλασσα μ' ένα καράβι το φεγγάρι πιο πέρα σε θυμάμαι συχνά που φορούσες ένα άσπρο φουστάνι σε κρατούσα απ' το χέρι ό,τι ζούμε μου λες δε μου φτάνει στα τραγούδια που λέγαμε οι δυο μας οι φωνές χαμηλώσαν χαραγμένη καρδιά στο παγκάκι που μετά την προδώσαν μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω σιδερένια η σκάλα και μου 'λεγες θα μείνουμε λίγοι πήρε η νύχτα να πέφτει βαθιά κι ο αέρας με πνίγει μηχανές ξεχασμένες κι αδέσποτες στου δρόμου τη σκόνη σκέψου να 'ταν το πάτωμα ασπρόμαυρο και να 'σουν το πιόνι μια φορά μου 'χες πει δεν μπορεί θα το νιώσανε κι άλλοι πριν το τέλος πως μοιάζει η σιωπή σαν αγάπη μεγάλη κι εγώ που ζω για πάντα εδώ κι όλο φεύγω το τέλος πριν να δω κάθε νύχτα που περνάει γυρίζω ξανά σκοτάδι γίνομαι και παραδίνομαι στο ρυθμό σου που καίει ακόμα αυτό το σώμα που μένει χρόνια χωρίς σκιά κάθε νύχτα που περνάει σαν ταινία κι ό,τι ζήσαμε προβάλλεται με φόντο την πλατεία κάθε νύχτα που περνάει πάντα εδώ κι όλο φεύγω πριν μείνουμε μόνοι το τέλος μη δω μουσική: batisti mogol στίχοι: λίνα νικολακοπούλου7. λεγεωνάριος
ναι, θα πάρουμε έναν κλήρο χωραφάκι γόνιμο8. έλα να με βρεις
μυρτάλι μαρτηρία αρτηρία η φλέβα που 'σπασε εκείνη αιμοραγεί φλερτάρω με το θάνατο η με τη ζωή δεν είναι πια δική μου επιλογή έλα να κάψουμε τα παλιά μας τα βιβλία αφετηρία ύποπτη η ελίτ έλα κοντά σ' εμένα εκεί στα νέα σύνορα, εκεί στα νέα σύνορα τίναξε το σπίτι σου πες το τραγούδι, πες το πιο χαρούμενο τραγούδι κι έλα να με βρεις, έλα να με βρεις. έλα να με βρεις έλα να με βρεις, έλα να με βρεις, έλα να με βρεις έχω ένα μελαγχολικό δωμάτιο στα εξάρχια στο νούμερο 107 και πολύ έρωτα κάτω απ' τις αφίσες τα σκουπίδια και τον δρόμο μέσα στο βλέμμα σου το αστραφτερό θα τα βρούμε τα πράσινα λιβάδια, θα το βρούμε το μαγικό νερό κι έλα να με βρεις, έλα να με βρεις, έλα να με βρεις έλα να με βρεις, έλα να με βρεις, έλα να με βρεις φλερτάρω με το θάνατο ή με τη ζωή δεν είναι πια δική μου επιλογή έλα να με βρεις, έλα να με βρεις αφετηρία ύποπτη η ελίτ έλα να με βρεις, έλα να με βρεις, έλα να με βρεις... μουσική: γιάννης ζουγανέλης στίχοι: δώρα σιτζάνη9. μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες
πήρα τους δρόμους και σε ψάχνω σ' όλα τα ξενυχτάδικα από μπαράκια μέχρι ντίσκο κι ακόμα σε σκυλάδικα πήρες τους δρόμους και με ψάχνεις ομοειδής περίπτωση μα όμως αν συναντηθούμε θα είναι μάλλον σύμπτωση μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες πάρε με τηλέφωνο μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενοι έχουν τον ίδιο αριθμό μαζί μου κάποια που δεν ξέρω και δείχνω κατανόηση έτσι κι αλλιώς πια δεν υπάρχει καμμία συνενόηση μαζί σου ο παρηγορητής σου που σου το παίζει τρυφερός μην τον αφήσεις να σ' αγγίξει είναι κρυφός και πονηρός μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες πάρε με τηλέφωνο μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενοι έχουν τον ίδιο αριθμό η νύχτα τέλειωσε και πάει και δε σε είδα πουθενά μόνος μου πάλι στο κρεβάτι με το τηλέφωνο αγκαλιά θα μας τρελλάνεις και τους δύο αφού τα πράγματα είν' απλά 36 - 3 - 9 - 2 - 17 μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες πάρε με τηλέφωνο μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενοι έχουν τον ίδιο αριθμό μουσική: αλέξανδρος παπαδημητρίου στίχοι: βασίλης παπακωνσταντίνουδιαίρεση
βασίλης παπακωνσταντίνου
1984