δε σηκώνει
1. οδός ελλήνων
οδός ελλήνων οδός εκείνων που ξέρουνε τι κάνουνε που ξέρουν ότι χάνουνε κι ελπίζουνε στο κράτος χαμένοι κατά κράτος οδός ελλήνων οδός εκείνων που πέτρα δεν αφήσανε που τοίχους ζωγραφίσανε κι ακόμα ζωγραφίζουν μαραίνονται κι ανθίζουν οδός ελλήνων οδός εκείνων οδός του οδοστρώματος του έτσι του κυκλώματος οδός σακατεμένη οδός αγαπημένη οδός ελλήνων οδός εκείνων οδός απόντων υπευθύνων οδός του πάθους οδός του λάθους οδός του ύψους και του βάθους οδός ελλήνων οδός εκείνων που πιάνονται αδιάβαστοι που γίνονται ανάρπαστοι που σκίζουν και πουλάνε που δε με ξεγελάνε οδός ελλήνων οδός εκείνων που δεν τους πιάνει λάστιχο κι εγώ μ' ένα τετράστιχο τους πιάνω από τη μέση πονάω και μ' αρέσει οδός ελλήνων οδός εκείνων που ξέρουν να ονειρεύονται που υπερηφανεύονται πως είναι και οι πρώτοι μακάρι να 'ναι πρώτοι οδός ελλήνων οδός εκείνων οδός απόντων υπευθύνων οδός του πάθους οδός του λάθους οδός του ύψους και του βάθους μουσική: χριστόφορος κροκίδης στίχοι: βασίλης γιαννόπουλος2. δε σηκώνει
κοιτάω πίσω μου δεν είμαι εκεί πηγαίνω μπρος μα δεν υπάρχει ψυχή τραβάω το σήμερα δε βγαίνει φωνή δε σηκώνει, δε σηκώνει βαριά τα βήματα μονά στη στροφή περνάω στην άγονη δική μου γραμμή το μπλουζ που παίζει είναι η μισή μου ζωή δε σηκώνει, δε σηκώνει γαλάζιο χιόνι σε μια θάλασσα γκρι καυτή σελήνη σε υγρή φυλακή δε σηκώνει, δε σηκώνει γιατί κορίτσι μου δε φεύγεις κι εσύ στη νορβηγία έχει φτάσει σιωπή δε σηκώνει, δε σηκώνει χαμηλωμένα φώτα λόγια θολά μέσα στη βότκα κολυμπάω βαθιά τι να σου κάνω ήρθες κάπως αργά δε σηκώνει, δε σηκώνει η βάρκα τρύπησε και μπάζει νερά σαν ανεμόσκαλα για το πουθενά και το τσιγάρο μου δεν πιάνει φωτιά δε σηκώνει, δε σηκώνει γαλάζιο χιόνι σε μια θάλασσα γκρι καυτή σελήνη σε υγρή φυλακή δε σηκώνει, δε σηκώνει γιατί κορίτσι μου δε φεύγεις κι εσύ στη νορβηγία έχει φτάσει σιωπή δε σηκώνει, δε σηκώνει κοιτάω πίσω μου δεν είμαι εκεί πηγαίνω μπρος μα δεν υπάρχει ψυχή το μπλουζ που παίζει είναι η μισή μου ζωή δε σηκώνει, δε σηκώνει, ... μουσική - στίχοι: σταμάτης μεσημέρης3. πόρτο ρίκο
φιγούρα ξωτική και ταξιδιάρικη στο φως του φεγγαριού ανθίζει πάλι γιατί όλη τη ζωή του την εξόδεψε παράφωρα γυρεύοντας μιαν άλλη θυμάμαι σαν παιδί γελούσε κι έλεγε στη σέλα ακροβατώντας ποδηλάτου "τον κόσμο εμείς θα φέρουμε στα μέτρα μας πριν να μας φέρει εκείνος στα δικά του" μα ο κόσμος προχωρά χωρίς να μας ρωτά κλεισμένοι δρόμοι κλέφτες κι αστυνόμοι αγάπα το κελί σου του 'παν κι ύστερα έξω πιο μόνος μα γελούσε ακόμη μια νύχτα μεθυσμένη παίρνει ανάποδες ημερολόγια καίει και πτυχία το χάραμα μπαρκάρει σε πειρατικό για της ζωής του τη σκηνοθεσία αλγέρι αλεξάνδρεια south africa στο άμστερνταμ δυο τέρμινα και κάτι γλιστρούσαν οι αγάπες μες στα μάτια του σαν τον αφρό στα δάχτυλα του ναύτη στο πόρτο ρίκο χρόνια ασυλλόγιστα και της καρδιάς του σκόρπισε τα φύλλα σε υπόγεια σκοτεινά και ύποπτα λες κι έψαχνε το φως μες στην ξεφτίλα κάποια τρελλή βραδιά σ' ένα μπλουζάδικο άκουσε να φαλτσάρει η μουσική του τ' αφεντικά στο δρόμο τον πετάξανε τα στίγματα σαν είδαν στο κορμί του κι η σύλβια που με πάθος τον αγάπησε δεν έλλειψε στιγμή απ' το πλευρό του ζητώντας με μανία στην αγκάλη του την κόλαση και τον παράδεισό του σαλπάρισε μια νύχτα με πανσέληνο και στο στερνό του γράμμα μου 'χε γράψει "αξίζει φίλε να υπάρχεις για ένα όνειρο κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει" τα χρόνια έχουν περάσει δε θυμάμαι πια ερνέστο τον ελέγανε ή νίκο κι ακόμα συγχωρήστε με που ξέχασα αν χάθηκε στο μετς ή στο πόρτο ρίκο όσο για μένα είμαι πάντα εδώ με των ματιών σας τη φωτιά σημαία είν' όμορφα απόψε που ανταμώσαμε μ' αρέσει ν' αρμενίζουμε παρέα μουσική: σταμάτης μεσημέρης στίχοι: άλκης αλκαίος4. σα να μη σ' έχασα
σα να μη σ' έχασα ποτέ να 'μαστε πάλι όλα έχουν μείνει όπως τ' άφησες πριν χρόνια το δίσκο βάζω που σου άρεσε να παίζει και σε κερνώ απ' το στερνό μου το μπουκάλι σα να μη σ' έχασα ποτέ σπάστα και ρίχτα τα λόγια που 'λεγες η αγάπη πριν ραγίσει δε σε ρωτώ αν ήρθες μόνο για μια νύχτα μα σ' αγαπώ κι ας σ' έχουν χίλιοι περπατήσει δώσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα κι άσε με πάλι να καώ αντέχω για ένα γύρο ακόμα η αγάπη θέλει σ' αγαπώ δώσ' μου φωνή δώσε μου χρώμα κι όνειρο γίνε πλάνο μου πόσο μελό να γίνω ακόμα για να κολλήσεις πάνω μου σα να μη σ' έχασα ποτέ να 'μαστε πάλι στρώνω όπως πάντα για δυο άτομα τραπέζι το δίσκο βάζω που σου άρεσε να παίζει και σε κερνώ απ' το στερνό μου το μπουκάλι σα να μη σ' έχασα ποτέ στήνω σκακιέρα να ξανακάεις χίλια ματ στην ευτυχία σαν στρατιωτάκι σου έτοιμο για θυσία στ' άγρια μεσάνυχτα σου λέω "καλημέρα" μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου στίχοι: άλκης αλκαίος5. όνειρα γλυκά
κλείνουμε απόψε μια ζωή δεν έχεις κέφι για γιορτή πάλι θα κλάψεις σ' όλες τις πράξεις θα πεις πως είμαστε καρδιά μου μικροί πάλι θα κλάψεις σ' όλες τις πράξεις θα πεις πως είμαστε μικροί όνειρα γλυκά ίσως δεν ήταν αρκετά όσο και να πεις κάτι μπορέσαμε κι εμείς όνειρα γλυκά ίσως δεν ήταν αρκετά μέσα απ' τον καπνό τόσα κατάφερα να δω λόγια μας κράτησαν γερά μα δε θ' αντέξουνε ξανά και ξημερώνει κοίτα πως λιώνει τ' όνειρο που είδαμε ζωή μου αγκαλιά και ξημερώνει κοίτα πως λιώνει τ' όνειρο που είδαμε αγκαλιά μουσική: μίνως μάτσας στίχοι: οδυσσέας ιωάννου6. δώσαμε
αν το 'χα δει μια ώρα αρχίτερα μπορεί και να 'τανε καλύτερα μα έτσι που το είδα αργότερα να δεις που θα με βρούνε και χειρότερα δεν έχει ο κόσμος πια κριτήριο το ρίο έγινε αντίριο σε ξένη χώρα φυλακίστηκα κι οι άνθρωποι μιλάνε κορακίστικα εωέ δώσαμε εωέ τελειώσαμε τη νύχτα που ο ήλιος βάραγε εγώ τι να ζητούσα άραγε στην άκρη μοναχός μου ξέμεινα και πέρασαν κοντά δυο-τρία τέρμινα εκείνα όλα που χαράμισα να τα 'χα τώρα σε πουκάμισα αφού σιγά-σιγά τρελλαίνομαι και να 'μαι καραγκιόζης και να φαίνομαι μουσική: χριστόφορος κροκίδης στίχοι: αφροδίτη μάνου7. παράπονα στη λίνα
χαμογελάς στα μάτια σου γλιστράω δε με κοιτάς μα πες μου που να πάω που να σε ζητώ που να σ' αγαπώ που να σε ξεχνώ και με φιλάς η ανάσα σου αγριεύει και σου ζητώ αυτό που περισσεύει δυο αναπνοές λέξεις σου παλιές κάτι να μη θες θέλω να καις άστρο μου κι αν θες να με προσέχεις στις φτηνές μου τις στιγμές κι από εκεί ψηλά ρίξε μια ματιά πες μου πως βλέπεις τα δικά μου τα παράπονα εμείς οι δυο δυο κούνιες στο παρκάκι τη μια είσαι εδώ σε χάνω σε λιγάκι αίμα μου ξανθό που να σ' αγαπώ που να σε ξεχνώ κι αν στο φιλί ξημέρωμα με πάρει να κοιμηθώ στα χέρια σου κουβάρι μια γωνιά εδώ κι αν αναστηθώ πες μου ότι ζω θέλω να καις άστρο μου κι αν θες να με προσέχεις στις φτηνές μου τις στιγμές κι από εκεί ψηλά ρίξε μια ματιά πες μου πως βλέπεις τα δικά μου τα παράπονα χαμογελάς στα μάτια σου γλιστράω δε με κοιτάς μα πες μου που να πάω που να σε ζητώ που να σ' αγαπώ που να σε ξεχνώ μουσική: χριστόφορος κροκίδης στίχοι: οδυσσέας ιωάννου8. καληνύχτα σας
καληνύχτα σας κι απ' τη νύχτα σας δεν ξαναπερνώ αγριεύτηκα κι ονειρεύτηκα κάτι αληθινό δε χωράω σαν καλός θεατής τσιλιαδόρος και κακός εραστής στην οθόνη σας στο μπαλκόνι σας είμαι εδώ αν με ζητάτε είμαι εδώ μια κλωστή μι μια φωνή που θ' ακουστεί της αφεντιάς μου βασιλιάς καληνύχτα σας με δυο φάσκελα παραμάσχαλα βγαίνω στη βροχή το μαράζι μου τέρμα γκάζι μου να 'ναι ιχ κι αν δεν έχω προβολείς θα τους βρω για να δείτε πως υπάρχω κι εγώ που ξεχάσατε και με χάσατε είμαι εδώ αν με ζητάτε είμαι εδώ μια κλωστή μι μια φωνή που θ' ακουστεί της αφεντιάς μου βασιλιάς καληνύχτα σας καληνύχτα σας... μουσική: χρήστος τόλιος στίχοι: αφροδίτη μάνου9. ιδιαζόντως
ιδιαζόντως ευφυής και τρυφερός σαν εραστής στα λάθη πάντα συνεπής ο πιο καλός ο μαθητής κοινωνικά διαπρεπής στον πειρασμό επιρρεπής με σιγουριά ανασφαλής ένας νορμάλ σχιζοφρενής ιδιαζόντως ευφυής και μανιώσης στοχαστής μιας υψηλής αισθητικής πειραϊκής πατραϊκής βαθύτατα εσωστρεφής γεμάτος ίχνη ενοχής μες στη χαρά μου δυστυχής κομπλεξικός εκ' γεντετής γι' αυτό κι εσύ παράτα με κολύμπα να σωθείς παίξε σε κάτι σίγουρο ν' αποκατασταθείς γι' αυτό κι εσύ παράτα με κολύμπα να σωθώ γιατί είμαι είδος σπάνιο μην εξαφανιστώ ιδιαζόντως ευφυής κι ιδεολόγος παρακμής περήφανα εγωιστής στο κάτω-κάτω της γραφής ιδιαζόντως ευφυής και εραστής περιοπής με επιδόσεις αντοχής άντε μετά ν' αντισταθείς γι' αυτό κι εσύ παράτα με κολύμπα να σωθείς παίξε σε κάτι σίγουρο ν' αποκατασταθείς γι' αυτό κι εσύ παράτα με κολύμπα να σωθώ γιατί είμαι είδος σπάνιο μην εξαφανιστώ ιδιαζόντως ευφυής μάλλον σπουδαίος γόνος ιδιαζόντως πληκτικός κι ιδιαζόντως μόνος μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου στίχοι: ελένη ράντου10. να με κρατάς
κλείσε με μέσα στο μικρό σου το τσαντάκι με το κραγιόν και το παλιό σου καθρεφτάκι κάνε με λέξεις σ' ένα πρόχειρο μπλοκάκι οι σημειώσεις σου να γίνουνε στιχάκι να είμαι ήχος στην παλιά σου την κιθάρα μέσα στην τσέπη τα κλειδιά και τα τσιγάρα να 'μαι σ' εκείνα που σ' αρέσουν και αγγίζεις μέσα σε όλα που προσέχεις και φροντίζεις μέσα σε όλα να με ζητάς κι όπου με βρίσκεις να με κρατάς βάλε με ρούχο μέσα στο κρύο κι όταν τρομάζεις να σου λέω είμαστε δύο κάνε με χρώμα που τα χείλη σου φιλάει να είμαι κόκκινο που πιο πολύ σου πάει βάλε με χάντρα στο λαιμό να σε φυλάει μάτι κακό να μη σε ακουμπάει μουσική: βασίλης παπακωνσταντίνου στίχοι: γιάννης δεσίπρηςδε σηκώνει
βασίλης παπακωνσταντίνου
1994